ผ้าพันแผลพลาสเตอร์การตรึงคือการรักษาทางคลินิกที่ใช้กันทั่วไปสำหรับผู้ป่วยที่มี Equinovarus equinovarus แต่กำเนิด, สมองพิการ, สะโพกเคลื่อนและกระดูกหักแต่กำเนิด, การตรึงผ้าพันแผลด้วยพลาสเตอร์สามารถแก้ไขท่าทางที่ผิดปกติ, ลดความตึงเครียดและป้องกันการเคลื่อนซ้ำมีบทบาทสำคัญในการปกป้องแคลลัสและส่งเสริมการรักษากระดูกหักการใช้การตรึงยิปซั่มมีข้อดีคือขึ้นรูปได้ง่ายและต้นทุนต่ำแต่เมื่อยิปซั่มเซ็ตตัวแล้วจะไม่สามารถแก้ไขได้และมีแนวโน้มที่จะแตกหักและหลุดลอกการดำเนินการและการตั้งค่าใช้เวลานานและข้อกำหนดของยิปซั่มแบบดั้งเดิมสำหรับงานเตรียมการนั้นเข้มงวดกว่าดังนั้นจึงมีความไม่สะดวกและสถานที่ที่น่าเบื่อมากมายในกระบวนการสมัครในปีที่ผ่านมาเพื่อที่จะเอาชนะข้อบกพร่องข้างต้นในงานทางคลินิก ค่อย ๆ ใช้ผ้าพันแผลโพลิเมอร์พลาสเตอร์ชนิดใหม่เพื่อการตรึง

เมื่อเทียบกับผ้าพันแผลพลาสเตอร์แบบดั้งเดิม ผ้าพันแผลพอลิเมอร์มีข้อดีดังต่อไปนี้:

1. ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์

2. สามารถแข็งตัวได้ประมาณ 5 นาทีหลังแช่ และสะดวกสำหรับแพทย์ในการผ่าตัด

3. มีความแข็งแรงมากกว่าผ้าพันแผลพลาสเตอร์ถึง 20 เท่า ดังนั้นส่วนที่ไม่รองรับต้องการเพียง 2-3 ชั้น และส่วนที่รองรับสามารถผูกได้ 4-5 ชั้น ดังนั้นจึงไม่ส่งผลกระทบต่อเสื้อผ้าในพื้นที่เย็น

4. เบากว่าพลาสเตอร์พันแผลถึง 5 เท่า แบ่งเบาภาระในส่วนที่ติดแน่น

5. การซึมผ่านของอากาศที่ดีเยี่ยม สามารถป้องกันอาการคัน กลิ่น และการติดเชื้อแบคทีเรียที่ผิวหนัง สามารถหลีกเลี่ยงการเกิดการฝ่อของผิวหนัง

6. หลังจากแก้ไขแล้วไม่กลัวน้ำและความชื้นและสามารถอาบน้ำและอาบน้ำได้

7. การส่งผ่านรังสีเอกซ์เป็น 100% และคุณไม่ต้องเปิดเมื่อคุณกลับมาเยี่ยมและถ่ายภาพ คุณจึงประหยัดค่าใช้จ่ายของผู้ป่วยได้

ข้อบ่งชี้ในการยึดปูนปลาสเตอร์:

1. การตรึงกระดูกหักแบบเปิดหรือแบบปิด การตรึงชั่วคราวหรือการรักษาก่อนการผ่าตัด

2. การแก้ไขความผิดปกติและตำแหน่งการบำรุงรักษา

3. การตรึงหลังจากการลดลงและการตรึงภายในของการแตกหักและการเคลื่อนตัวของข้อต่อ

4. การตรึงข้อต่อแพลง

ข้อห้ามในการติดพลาสเตอร์:

1. ยืนยันหรือสงสัยว่ามีการติดเชื้อแบบไม่ใช้ออกซิเจนในบาดแผล

2. ผู้ป่วยที่มีอาการบวมน้ำแบบลุกลาม

3.สภาพร่างกายทรุดโทรม เช่น ผู้ป่วยช็อก

4.ผู้ป่วยที่มีโรคร้ายแรงเกี่ยวกับหัวใจ ปอด ตับ ไต และโรคอื่นๆ

5. ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับทารกแรกเกิดและทารกที่จะติดพลาสเตอร์เป็นเวลานาน

เวลาในการรักษาและขั้นตอนการรักษา

ผ้าพันแผลพลาสเตอร์ได้รับการแก้ไขเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์หลังจากแกะพลาสเตอร์ออกแล้ว ผู้ป่วยจะได้รับการรักษาด้วยการนวดด้วยมือในช่วงการติดพลาสเตอร์ผ้าพันแผล เว้นช่วง 2-3 วัน วันละ 2-3 ครั้ง ครั้งละ 10-15 นาทีเพื่อให้เอ็นค่อยๆ คลายตัวหลังจากดึง ปรับให้เข้ากับความยาวได้อย่างเต็มที่หลังจากแก้ไข และป้องกันการดึงกลับ6 ครั้งติดต่อกันเป็นการรักษาพื้นฐาน หากผลไม่เป็นที่พอใจสามารถเพิ่มเป็น 8 ครั้ง 12 ครั้งทุกครั้งที่เปลี่ยนพลาสเตอร์ ระดับของการลักพาตัวเท้าและส่วนหลังจะเพิ่มขึ้น และควรให้ความสนใจกับการสร้างส่วนโค้งของเท้าขึ้นใหม่

ข้างต้นเป็นการแนะนำข้อดีของผ้าพันแผลพลาสเตอร์หากคุณต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผ้าพันแผลพลาสเตอร์ โปรดติดต่อเรา